Een vlieg kan zo lastig zijn. Lig je lekker in bed zoemt die om je hoofd. Gaat zitten en de pootjes kriebelen op je huid. Wegjagen met je hand helpt slechts een kort moment. Voordat je hand ligt is de vlieg er alweer. Waar we op dat moment niet mee bezig zijn is dat de vlieg zinvol is voor ons. Ze ruimen afval op. Niet het papier en plastic wat wij laten slingeren in de natuur, maar van alles wat natuurlijk is. Als kleine onopvallende schakel met grote impact. Super waardevol! We kunnen niet zonder ze. 

Ben je interim leidinggevende dan wordt je ook wel eens lastig gevonden. Je bent er maar kort en de vraag die hangt is: "Wat kom je doen?".  De teamleden reageren dan ook verschillend op je. De een negeert je en hoopt dat je aan hen voorbij gaat. De ander is rechtdoor zee en stelt direct de vraag: "Wat is je opdracht?" De verwachting die er is wordt vaak al direct in het de vraag verweven. "Ga je schoon schip maken?", "Moet jij reorganiseren?" zijn opmerkingen die erachteraan kunnen volgen. Je wordt als opruimer gezien die dat vaak niet onopvallend doet zoals een vlieg. Een ander verteld je direct alles wat voor jou belangrijk is, omdat ze in je geloven als mens.

Best typisch dat je als interim met argusogen bekeken wordt. Er is achterdocht. Is dat op basis van ervaring? De eerste keer dat ik hiermee te maken kreeg vond ik dat schokkend.

Na meerdere leidinggevende banen vulde ik een tijdelijk gat op. Met alle goede bedoelingen want er was nood en urgentie. Er was een klus te klaren. De leidinggevende had een nieuwe gave baan geaccepteerd en was vertrokken. Het team was druk bezig met de urgente werkzaamheden te verwerken. Toen ik kwam ben ik mee gaan werken en voordat ieder dossier door een commissie beoordeeld werd liet ik mijn licht erop schijnen. Door de urgentie heb ik te weinig tijd besteedt aan de kennismaking met het team. Een goed leerpunt waar ik op werd aangesproken. Dit heb ingehaald en deze fout heb ik de volgende keren niet meer gemaakt. 

De keren daarop startte ik met het kennismaken en zorgen dat ik wist wat er speelde in het team. Van te voren krijg je altijd wel een verhaal te horen van de directeur als opdrachtgever. Wat mijn motto was is zelf beeld vormen bij wat er aan de hand is. Daarna bepalen wat nodig is en niet klakkeloos aannemen wat je gezegd wordt. Vaak blijkt de praktijk genuanceerder te zijn. Met een open vizier. Een opdracht had ik meestal niet. Er werd wel verteld waar aandacht voor nodig was, maar als ze van je weten dat je een ervaren leidinggevende bent krijg je de ruimte om je ding te doen. Wat ik zeer waardeerde want deze ruimte levert altijd het beste resultaat op.

Wat mijn reactie op de vragen standaard was, dat of ik nu vast hier werk of tijdelijk ik op dezelfde manier werk. Voor mij is er geen verschil. Verbinding is belangrijk daarvoor heb je een bepaalde mate van openheid nodig. Je bent daar zelf een voorbeeld in. Duidelijk zijn in wat je verwacht en ook weten wat er van mij verwacht wordt geeft rust. Weet ik niet wat je dwars zit dan kan ik er geen rekening mee houden en het oplossen. Dus nodigde ik iedereen uit om bij me te komen als er iets niet lekker loopt. Wat daarmee niet betekend dat je het als leidinggevende oplost. Ik kon wel zorgen voor het in gang zetten van een beweging richting oplossing, dat is wat mij betreft jouw rol als leidinggevende.  

Naarmate er meer opdrachten kwamen merkte ik dat ik dit al ging uitstralen en dat benoemen al vrijwel niet meer nodig was. Weet als leidinggevende zowel vast als tijdelijk waar je voor staat. Dit ga je uitstralen en als je er naar handelt dan ontstaat er geen ruis en werkt het fijn en brengt het rust bij jou en je team. Door samen stappen te zetten richting oplossingen verschuift de mening binnen het team vanzelf van lastig naar waardevol. Maak er wat moois van samen!


contact

werkWAARDEvol | Gea Bijkerk directeur/manager a.i. | (06) 52199971 | Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.