Er alleen op uit  Persoonlijk leiderschap

Werken en thuisbalans is voor velen door de afgelopen jaren een zoektocht geworden. Wanneer is het goed voor jou? We werken vaker vanuit huis, je zit vaker achter het scherm, je hebt het huis minder vaak voor je alleen als je vrij bent. Vorig voorjaar vloog het mij aan. Ik kon het niet vinden, zat niet lekker in mijn vel door een verschuiving in mijn leven omdat mijn moeder was overleden en Corona leek maar niet weg te gaan. Op zoek naar een nieuwe balans maar door de bijzondere omstandigheden lukte dat moeilijk. Ik had een oppepper nodig. Maar hoe dan? Het zat niet in iets kopen, een wandeling maken, klussen, tennissen, gezellig een moment met een vriendin. Nee, echt iets anders. 

Uiteindelijk kon ik er de vinger erop leggen. Ik was op zoek naar tijd voor mezelf. Even nergens rekening mee houden en met niemand. Nu gaan we vaker in Nederland op pad en boeken dan een huisje in eigendom van een natuurorganisatie op een speciale plek in de natuur. Vaak heeft daar vroeger een herder, brugwachter of vervener geleefd. Beroepen die je steeds minder ziet of helemaal niet meer. Het zijn vaak kleine huisjes op unieke plekken. Net wat voor mij. Op zoek dus. 

Veel keus was er niet want velen met mij wilden genieten en ver weg kon niet. Nu doe ik dat laatste al niet zo vaak, want dichtbij is het schitterend. Kwam ik op een huisje terecht in De Weerribben bij een watermolen en aan een privé meertje. Die was nog vrij. Voor maximaal twee personen. In mijn eentje zou ik er in ieder geval niet in verdwalen of eenzaam voelen.

Toen het zover was had ik grootste plannen, blogs schrijven, website doornemen en optimaliseren qua teksten, want door nieuwe ervaringen is dat gewoon goed om alles kritisch te bekijken. Heerlijk dat ik tijd had om daar mee aan de slag te gaan. Dus laptop mee en tablet, maar zeker ook leesboeken, wandelschoenen en ga zo maar door. 

Direct vol goede moed inloggen en aan de slag. Tja er was wel een probleem. De wifi was ronduit bagger. Ook internet pakken lukte niet. Oké, dat was omschakelen. Van alles geprobeerd totdat ik besloot dat dit zinloos was. Het gave was wel dat ik vanaf toen echt vakantie had en er volledig tussenuit was. Vol overgave genieten. De laptop in de tas en niet meer in de kamer. Heerlijk!

Het gave is dat er ook een houtgestookt bad buiten stond met uitzicht op het meer. Dat is direct ontstressen. Niet in het bad liggen, dat bedoel ik niet. De voorbereiding daar onthaast je van. Vuurtje stoken, buiten zijn, je mentaal voorbereiden, wat lekkers naast het bad leggen, een glaasje wijn erbij. En dan maar wachten totdat het water warm is. Dat duurt, en dat duurt en dat duurt nog eens een tijdje. Een paar uur verder.... Heerlijk in bad. Dat is nog eens een belevenis. Kanoën in je eentje in een tweepersoonskano doet daar eigenlijk niet voor onder. 

's Morgens heerlijk weer dus aan de wandel. Bleek dat waar ik langs wilde dat dat niet kon. Een leuke simpele wandeling was niet mogelijk. Ja paden genoeg, maar ook allemaal water en daar was niet altijd een brug. Uiteindelijk twee keer een enorm eind gelopen. De ene keer noodzakelijk om weer bij het huis te komen en de andere bewust. Op een bepaald moment liep ik eigenlijk best wel alleen te zijn in het veld. Totaal niet aan gewend natuurlijk. Bekroop me het idee dat dit niet zo comfortabel was. Mezelf toegesproken en gelukkig ging het gevoel weer weg. Want het is natuurlijk onzinnig. Hoe vaak gebeurt er nu iets wat niet oké is? Die kans is zo klein. 

Wat me gewoon opvalt is dat er steeds meer vrouwen om me heen ruimte nodig hebben. Dan denk je direct aan Corona. Toch is het niet alleen dat. Ook vrouwen die alleen zijn zie ik een sta caravan kopen. Een vriendin heeft de caravan van haar ouders een seizoen op een camping gehad. Een directeur waar ik mee werk is naar een eiland geweest. Een ding is zeker je hoeft niet ver weg te gaan om maximaal effect te hebben. Voor mij is het juist andersom. Dichtbij en toch zo anders inspireert mij enorm.

De oorzaken zijn heel divers. Voor de een is het ruimte en rust, omdat het huis altijd vol is. Voor de ander is het na jaren gewerkt te hebben, tijd voor jezelf te nemen en op pad te gaan. Wat ik gaaf vind om te zien is dat het steeds meer voorkomt en dat vrouwen de ruimte nemen die ze nodig hebben. Het maakt je tot een losser mens als je luistert naar wat je nodig hebt en het gaat doen. 

Doe eens gek en kies voor jezelf en ga doen wat je tot op vandaag nooit zou doen!

Heb je het budget niet om dit te doen. Ga dan voor een wandeling. Neem een kleed en boek mee. Allerlei lekkernijen in de tas, dat kan ook gewoon in de winter met een thermoskan warme chocolademelk en lekkere koeken of broodjes. 

Wil je ook binnen je werk patronen loslaten die je hinderen? Vrouwelijk leiderschap helpt je daarbij. Tijdens een wandeling van gedachten wisselen?   

werkwaarde